ચાહ તને છે શબ્દોની હું મૌનની પ્રવાસી છું
નથી જોઈતો હાથ આખો,આંગળી મળેતો રાજી છું
મળે છે મફતમાં દરિયો પણ એને પી ને શું કરું ?
મન મારું ચકોર છે બસ એક બુંદની પ્યાસી છું
મુલ્ય મારું ના આંક જોઈ રૂપાળા ગુલદસ્તા
નથી કાગળનું ફૂલ હું તારા આંગણની બારમાસી છું
ભલે તું વહેચે જગતમાં હાસ્યના હિલ્લોળ ને
આપ મને તું પ્રેમથી એક સ્મિતની આભીલાષી છું
રોજ ઉગે અને આથમે સુરજ મારી આશાઓના
ખખડાવશે એ દ્વાર એકદી કહે પ્રીત હું અવિનાશી છું...
By Deepa Sevak.
No comments:
Post a Comment