क्यों एसा लगे है के तुम्हे पाया नहीं तो खोया भी नहीं
आँखोंमें समंदर डूब गया और एक कतरा भी तडपा नही
भीतर खुख गई नदिया फिर भी आँखे पानी से भरी रही
जलते रहे ख्वाबो के नगर पर यादो का कारवा रुका नहीं
रेगिस्तानी बादल की तराह हम भी बरसते रहे तुम पर
सहेरा की तराह तू भी निकला तेरा दामन भी भीगा नहीं
कितने गुनाह करने के बाद भी मासूम ही रही वो आँखे
जब तुम ही आँख चुराने लगे हमे वक्त से भी गिला नही
बिना थके एक परिंदा उड़ता रहा अपना पिंजरा साथ लिए
कोशिश तो की उसने छूने की, आसमा भले ही मिला नहीं
जब तक दौड़े हसरतो के पीछे "दीपा"के कदम गुमराह रहे
रहेनुमा तेरी यादो को बनाया फिर दिल कभी भटका नहीं
...दीपा सेवक.
Tuesday 22 December 2015
આશનો ઉજાશ...
આંખમાં બરફ જેવું છવાયું છે
એક સપનું એથી ઠુંઠવાયું છે
છો નથી થીજી હજુ સંવેદના
પણ અસ્તિત્વ આંસુનું જોખમાયું છે
યાદ દેતી રહે ડંખ રાતભર
એટલે દર્દ દિલનું બેવડાયુ છે
ભીતરે છે ઉનાળો શિશિર નયન
પાંપણે ઘોર ચોમાસુ છાયુ છે
છે સુજેલા નયન બંધ હજુ જો કે
તાજુ તાજુ હ્રદય નંદવાયું છે
દર્દ છે કાતિલ છતાય વ્હાલુ ઘણુ
છોને સુખચૈન સૌ છીનવાયું છે
લાગણીઓ સૌ ઓશિકે હાંફતી
ચૈન ખીટીએ સાદની ટિંગાયુ છે
આગિયા સમ છે આશનો ઉજાશ પણ
થોડુ "દીપા" ઉજળુ તો થવાયુ છે
...દીપા સેવક.
એક સપનું એથી ઠુંઠવાયું છે
છો નથી થીજી હજુ સંવેદના
પણ અસ્તિત્વ આંસુનું જોખમાયું છે
યાદ દેતી રહે ડંખ રાતભર
એટલે દર્દ દિલનું બેવડાયુ છે
ભીતરે છે ઉનાળો શિશિર નયન
પાંપણે ઘોર ચોમાસુ છાયુ છે
છે સુજેલા નયન બંધ હજુ જો કે
તાજુ તાજુ હ્રદય નંદવાયું છે
દર્દ છે કાતિલ છતાય વ્હાલુ ઘણુ
છોને સુખચૈન સૌ છીનવાયું છે
લાગણીઓ સૌ ઓશિકે હાંફતી
ચૈન ખીટીએ સાદની ટિંગાયુ છે
આગિયા સમ છે આશનો ઉજાશ પણ
થોડુ "દીપા" ઉજળુ તો થવાયુ છે
...દીપા સેવક.
Thursday 17 December 2015
આંખો ગાયે મલ્હાર ને...
આંખો ગાયે મલ્હારને દિલ દીપક છેડે છે હજુ
તૂટી ગયું છે દર્પણ તોયે પ્રતિબિંબ પ્હેરે છે હજુ
આંખોમાં ઉપસી છે માખણ જેવી થોડી યાદો
વખત વલોણા વેળે દર્દની દુનિયા જેરે છે હજુ
આભાસી તડકો યાદનો ઓઢાડે હુંફની ચાદર
પણ ઠુઠવાતા ભાવો ભીતરને છંછેડે છે હજુ
સંવેદનના સોળ ઉઠે છે ખાલીપાની આંખમાં
ને કરવત સુની સાંજની ધડકન વ્હેરે છે હજુ
છોને તું થઇ ગ્યો વીતેલા વખતનો પડછાયો
મન મીણબતીથી થીજેલા થર ઉખેડે છે હજુ
તું ના તોયે તારો આભાસ થતો ચારે બાજુ
જે "દીપા"ના સરનામે આ સુખને તેડે છે હજુ
...દીપા સેવક.
તૂટી ગયું છે દર્પણ તોયે પ્રતિબિંબ પ્હેરે છે હજુ
આંખોમાં ઉપસી છે માખણ જેવી થોડી યાદો
વખત વલોણા વેળે દર્દની દુનિયા જેરે છે હજુ
આભાસી તડકો યાદનો ઓઢાડે હુંફની ચાદર
પણ ઠુઠવાતા ભાવો ભીતરને છંછેડે છે હજુ
સંવેદનના સોળ ઉઠે છે ખાલીપાની આંખમાં
ને કરવત સુની સાંજની ધડકન વ્હેરે છે હજુ
છોને તું થઇ ગ્યો વીતેલા વખતનો પડછાયો
મન મીણબતીથી થીજેલા થર ઉખેડે છે હજુ
તું ના તોયે તારો આભાસ થતો ચારે બાજુ
જે "દીપા"ના સરનામે આ સુખને તેડે છે હજુ
...દીપા સેવક.
Wednesday 9 December 2015
કાશ !!!
મારે આવવું જ છે તારા સુધી..
મારે "હું"નું પહેરણ ઉતારીને..
પહોચવું જ છે તારા સુધી..
પણ.. અટવાઉં છું ..
આંખોની આસપાસ ઉભરાતાં વંટોળમાં..
દશે દિશાઓમાંથી વાતા વાયરાના ડોળમાં..
વરસાદમાં પાણીના ખાબોચિયામાં
કાગળની હોડી ઉંધી પડી ગયા પછી..
બાળકના વલોપાતને તે જોયો છે ને..
બસ એમ જ હુંયે..
પણ હવે હું તો મોટી થઇ ગઈ છું..ને
સમજણની શેરીએ ફરતી થઇ ગઈ છું..ને
સમયની સોટીએ ઘડાઈ ગઈ છું..ને
એટલે ...
છતાં હજુએ થાય છે કે..
કાશ એવું થાત ..
મને આવડી જ ના હોત..
પાણી પહેલા પાળ બાંધવાની વાત...
...દીપા સેવક.
Tuesday 8 December 2015
યાદની છાલક...
તારી યાદની એક છાલકથી..
મારી આંખોના સફેદરણમાં..
વકર્યાં ઇચ્છાઓના અસંખ્ય બાવળ
પછી અચાનક ..
ફૂટી નીકળ્યા રાતા ઝરણા
ને લાગણીના છોડ પર..
લીલી લીલી કુંપળ
હવે રાતની નદી બે કાંઠે વહે છે
સવારના સોનેરી સપનાની શોધમાં...
...દીપા સેવક.
Thursday 26 November 2015
નારાજગી...
નારાજગી તારાથી..
મને પણ એટલું જ નડે..
અજંપો આંખો કાઢે..
સંવેદનાના સળ તળે..
અબોલાની આંખો ચુએ..
એના ટીપે ટીપે..
બંધાયેલા શબ્દો પર સેવાળ વળે..
મૌનની ચીસો સાંભળી
લપસે લાગણી..
ઘાયલ પ્રણયને પરસેવો વળે..
એમ તો ભીતર ઉઠે અગનગોળો
તોયે આંખો ટાઢકનો અભિનય કરે..
પછી પલકો પાછળ થીજેલા સુરજને
જાણે એ બરફનો આફરો ચડે..
ને અચાનક તારા એક ટહુકે
પથ્થરમાં સહેજ તિરાડ પડેને
છુપાયેલું ઝરણું ફૂટે એમ..જ
મારામાંથી વ્હાલનો દરિયો ફૂટી નીકળે..
...દીપા સેવક.
મને પણ એટલું જ નડે..
અજંપો આંખો કાઢે..
સંવેદનાના સળ તળે..
અબોલાની આંખો ચુએ..
એના ટીપે ટીપે..
બંધાયેલા શબ્દો પર સેવાળ વળે..
મૌનની ચીસો સાંભળી
લપસે લાગણી..
ઘાયલ પ્રણયને પરસેવો વળે..
એમ તો ભીતર ઉઠે અગનગોળો
તોયે આંખો ટાઢકનો અભિનય કરે..
પછી પલકો પાછળ થીજેલા સુરજને
જાણે એ બરફનો આફરો ચડે..
ને અચાનક તારા એક ટહુકે
પથ્થરમાં સહેજ તિરાડ પડેને
છુપાયેલું ઝરણું ફૂટે એમ..જ
મારામાંથી વ્હાલનો દરિયો ફૂટી નીકળે..
...દીપા સેવક.
Monday 2 November 2015
એકલતા...
એક પડછાયો મૂંઝાય છે..
એની પીઠ પસવારવા..
ઓરડો આંગણ સુધી લંબાય છે..
પોતાનું લાગે આ શેરીનું કુતરું..
જયારે કેહવાતા પોતાના
પારકા થઇ જાય છે...
અહિ સ્મરણની મહેફિલ જામે
શૂન્યતાની સોડમાં..
એકલતા તો..
ઘરની ભીડમાં વર્તાય છે..
...દીપા સેવક.
Friday 30 October 2015
વાલમ મારો જાણે પહેલો વરસાદ...
ને વાલમ મારો જાણે પહેલો વરસાદ કેટલી વાટ્યું જોવડાવે, ના વરસે
હું તો ઝરુખે ગાતી કોયલના કંઠમાં જાત મારી ખોતી
હું તો નેજવે પરોવી પ્રતીક્ષાના મોતી વાટ એની જોતી
ભરમની વેલીએ વીંટાળતા વૈશાખી વાયરે સખી મારું રોમરોમ સળગે
ને વાલમ મારો જાણે પહેલો વરસાદ કેટલી વાટ્યું જોવડાવે, ના વરસે
આ આંખ કાઢતા અજંપાને ઓઢણીએ ગાંઠ વાળી ખોસુ
શ્રાવણીયો ઝરમર મારી આંખોમાં ઉતરેને છાતીએ મારી ઉનાળો ભડકે
ને વાલમ મારો જાણે પહેલો વરસાદ કેટલી વાટ્યું જોવડાવે, ના વરસે
ત્યારે એના સાદના પડઘાની હેલી હું ડેલીએ સાંભળતી
એના પગરવની અટકળે આંખોની આસપાસ આશાના અજવાળા ચમકે
ને વાલમ મારો જાણે પહેલો વરસાદ કેટલી વાટ્યું જોવડાવે, ના વરસે
ભીતરની પ્યાસ સજન ભાગી જાય પળમાં જો તું આવે
તારા આવવાના અણસારે એક તારો તુટેને મારા દિલમાં ચિંગારી ભડકે
ને વાલમ મારો જાણે પહેલો વરસાદ કેટલી વાટ્યું જોવડાવે, ના વરસે
...દીપા સેવક.
Wednesday 28 October 2015
ભરોસાની ભાંગ...
સાંજ જયારે સળગતી શૂન્યતા શ્વસે છે
પ્રણય ત્યારે દર્દથી કણસી ઉઠે છે
યાદ જ્યાં એકાંતને ભેટે જરા ત્યાં
આંખ ખાલીપાની પણ ખળખળ વહે છે
સ્નેહની આંખોમાં જ્યાં જુઠ ઝળહળે ત્યાં
લાગણીના શ્વાસને ખાલી ચડે છે
કાઢતા અંધાર સુના આંગણેથી
શરદપૂનમનેય પરસેવો વળે છે
વેદના જ્યાં આંગણે ડેરો જમાવે
ત્યાં સમયનો પણ પનો ટુંકો પડે છે
ભાંગ "દીપા"ને ભરોસાની ચડી છે
જો ભરમના ચોતરફ દીવા બળે છે
..દીપા સેવક.
પ્રણય ત્યારે દર્દથી કણસી ઉઠે છે
યાદ જ્યાં એકાંતને ભેટે જરા ત્યાં
આંખ ખાલીપાની પણ ખળખળ વહે છે
સ્નેહની આંખોમાં જ્યાં જુઠ ઝળહળે ત્યાં
લાગણીના શ્વાસને ખાલી ચડે છે
કાઢતા અંધાર સુના આંગણેથી
શરદપૂનમનેય પરસેવો વળે છે
વેદના જ્યાં આંગણે ડેરો જમાવે
ત્યાં સમયનો પણ પનો ટુંકો પડે છે
ભાંગ "દીપા"ને ભરોસાની ચડી છે
જો ભરમના ચોતરફ દીવા બળે છે
..દીપા સેવક.
પ્રતીક્ષા...
યાદના આગોશમાં દિન આથમે છે
ને સપનની સાથ રાતો ઝળહળે છે
આંગણે વાવી પ્રતીક્ષા રોજ સીંચું
જોઇએ ત્યાં ફૂલ ક્યારે પાંગરે છે
વાયદાની વેલ પર અટકળ લટકતી
ઝંખના જ્યાં રાત'દિ પ્હેરો ભરે છે
તું તો નહિ પણ ઝંખના તારી વળગતી
જે મને આગોશમાં લઇ છેતરે છે
જો સ્મરણનો રોગ દિલમાં ઘર કરે તો
વૈધ વેરી થાય ને જીવ તરફડે છે
હેડકી "દીપા"ને અમથી આવતી જ્યાં
વ્હેમ એવો થાય તું એને સ્મરે છે
...દીપા સેવક.
ને સપનની સાથ રાતો ઝળહળે છે
આંગણે વાવી પ્રતીક્ષા રોજ સીંચું
જોઇએ ત્યાં ફૂલ ક્યારે પાંગરે છે
વાયદાની વેલ પર અટકળ લટકતી
ઝંખના જ્યાં રાત'દિ પ્હેરો ભરે છે
તું તો નહિ પણ ઝંખના તારી વળગતી
જે મને આગોશમાં લઇ છેતરે છે
જો સ્મરણનો રોગ દિલમાં ઘર કરે તો
વૈધ વેરી થાય ને જીવ તરફડે છે
હેડકી "દીપા"ને અમથી આવતી જ્યાં
વ્હેમ એવો થાય તું એને સ્મરે છે
...દીપા સેવક.
Wednesday 21 October 2015
અણગમો...
આમ તો કઇ
વાત ના ગમે તો..
ભલભલાને
હું મો પર રોકડુ પરખાવી દઉં છું..
પણ..
તને..તારી તો વાત જ અલગ છે..
એટલે તો
તારી ઈચ્છા આગળ..
હું
ભલભલો અણગમો પળમાં ભૂલી જઉં છું.
...દીપાસેવક.
Tuesday 20 October 2015
देखते ही देखते ...
देखते ही देखते वो अजनबी दिलमे घर कर गया
दिलमे उतरकर मेरी रूह को भी घायल कर गया
मेरी सुनी रातो को जब आदत हो चली अंधेरो की
तब चौदवी की रात का चाँद मेरी नजर कर गया
में देखती रही चुपचाप चोखट पर खिची लकीर को
और अपने आंगनमें खड़ा वो सारी हदे सर कर गया
बरसो तक ख़ामोशी का लावा मेरे भीतर जलता रहा
वो एक बूंद बरसा और मुझे वो आब असर कर गया
जो चहेरा तलाशती रही "दीपा"उम्रभर आईने भीतर
उसे एक नजर डाल वो मेरे रूबरू उजागर कर गया
...दीपा सेवक.
दिलमे उतरकर मेरी रूह को भी घायल कर गया
मेरी सुनी रातो को जब आदत हो चली अंधेरो की
तब चौदवी की रात का चाँद मेरी नजर कर गया
में देखती रही चुपचाप चोखट पर खिची लकीर को
और अपने आंगनमें खड़ा वो सारी हदे सर कर गया
बरसो तक ख़ामोशी का लावा मेरे भीतर जलता रहा
वो एक बूंद बरसा और मुझे वो आब असर कर गया
जो चहेरा तलाशती रही "दीपा"उम्रभर आईने भीतर
उसे एक नजर डाल वो मेरे रूबरू उजागर कर गया
...दीपा सेवक.
Monday 19 October 2015
લાગણીના બોલ...
લાગણીના બોલ જ્યાં પાછા પડે છે
મૌન રૈ'ને તરફડવું ત્યાં પરવડે છે
ભાવ જ્યાં થઇને અભાવો વિસ્તરે ત્યાં
હોઠ મલકે પણ આ અંતર તરફડે છે
ત્યાં સફર સંવેદનાની અર્થ વગરની
રાહમાં જ્યાં લાગણી ઠેબે ચડે છે
ત્યાં બચી શકતી નથી એકેય ઊર્મિ
સ્વાર્થનો એરુ જે જીવને આભડે છે
પ્રાર્થના "દીપા" એ છોડી તો નથી હજુ
જોઈએ એને સુકુન ક્યારે સાંપડે છે
...દીપા સેવક.
મૌન રૈ'ને તરફડવું ત્યાં પરવડે છે
ભાવ જ્યાં થઇને અભાવો વિસ્તરે ત્યાં
હોઠ મલકે પણ આ અંતર તરફડે છે
ત્યાં સફર સંવેદનાની અર્થ વગરની
રાહમાં જ્યાં લાગણી ઠેબે ચડે છે
ત્યાં બચી શકતી નથી એકેય ઊર્મિ
સ્વાર્થનો એરુ જે જીવને આભડે છે
પ્રાર્થના "દીપા" એ છોડી તો નથી હજુ
જોઈએ એને સુકુન ક્યારે સાંપડે છે
...દીપા સેવક.
Friday 16 October 2015
શ્વાસનું સરનામુ...
શી ખબર આ આંખમાંથી શું ઝરે છે
આંસુ જેવુ લાગતુ પણ બહુ બળે છે
ઉપરથી દેખાય છે જ્યાં બધુ બરાબર
ત્યાંય ભીતર ક્યાંક લાવા ઊકળે છે
રાતુપાણી આંખથી ટપટપ ખરે ને
શ્વાસની સેવાળ પર ફોલ્લા પડે છે
છે વિરહની વારતાનું પુસ્તક અંગત
રોજ આંખો જ્યાં પ્રતીક્ષા પળ લખે છે
ઝાંઝવા જેવી મિલનની ઝંખના પણ
રાતભર મુજ આંખમાં ખળખળ વહે છે
આમ તો એ અજનબી, પણ જિંદગી છે
શ્વાસનું સરનામુ "દીપા" જેને ગણે છે
...દીપા સેવક.
આંસુ જેવુ લાગતુ પણ બહુ બળે છે
ઉપરથી દેખાય છે જ્યાં બધુ બરાબર
ત્યાંય ભીતર ક્યાંક લાવા ઊકળે છે
રાતુપાણી આંખથી ટપટપ ખરે ને
શ્વાસની સેવાળ પર ફોલ્લા પડે છે
છે વિરહની વારતાનું પુસ્તક અંગત
રોજ આંખો જ્યાં પ્રતીક્ષા પળ લખે છે
ઝાંઝવા જેવી મિલનની ઝંખના પણ
રાતભર મુજ આંખમાં ખળખળ વહે છે
આમ તો એ અજનબી, પણ જિંદગી છે
શ્વાસનું સરનામુ "દીપા" જેને ગણે છે
...દીપા સેવક.
Wednesday 14 October 2015
अहेसास की आँखों से...
अहेसास की आँखों से यु आंसू गिराया ना करो
जलती है जान जाना जुठे ख्वाब दिखाया ना करो
माना के होठ हमने सी रखें है पर बोलती आँखे
इन आँखों को अनसुना कर के तडपाया ना करो
जब कभी मिलते हो रूखे रूखे से नजर आते हो
जलती है जान जाना जुठे ख्वाब दिखाया ना करो
माना के होठ हमने सी रखें है पर बोलती आँखे
इन आँखों को अनसुना कर के तडपाया ना करो
जब कभी मिलते हो रूखे रूखे से नजर आते हो
ऊम्र लगी है जो पानेमे उसे पलमें पराया ना करो
खुरेद्कर जख्मो को करते हो मरहम का दिखावा
तुम भी ज़माने की तराह हमको सताया ना करो
हमख्वाब हो तो फिर ख्वाबो को संजोकर रखो
बेदर्दी से ये नाजुक सी हकीकत लुटाया ना करो
रिश्तो की नजाकत को तुम भी तो जरा समजो
बार बार उसकी मजबूती को आजमाया ना करो...
...दीपा सेवक.
Friday 9 October 2015
લાગણીને ખાળતા...
લાગણીને ખાળતા તો ખાળી ગઈ
સરળતા મારી મને અહિ મારી ગઈ
યાદ તારી ત્રાટકે જોને સાંજથી
રાત સુધી પ્હોચતા હું હાંફી ગઈ
આઈનાની આંખમાં થઇ જો આંઝણી
તો નજર એનીય બદલાતી ગઈ
આશની કેડી ઉપર, બસ થાક્યા વગર
ચાલતી આસ્થા, હવે જો થાકી ગઈ
આ પ્રતીક્ષાના પગે જ્યાં છાલા પડ્યા
ત્યાં સમયની ચાલ પણ વંકાતી ગઈ
આભમાં ઉડતો'તો વિશ્વાસે જે સમય
એની પાંખો વ્હેમની વિજ કાપી ગઈ
...દીપા સેવક.
સરળતા મારી મને અહિ મારી ગઈ
યાદ તારી ત્રાટકે જોને સાંજથી
રાત સુધી પ્હોચતા હું હાંફી ગઈ
આઈનાની આંખમાં થઇ જો આંઝણી
તો નજર એનીય બદલાતી ગઈ
આશની કેડી ઉપર, બસ થાક્યા વગર
ચાલતી આસ્થા, હવે જો થાકી ગઈ
આ પ્રતીક્ષાના પગે જ્યાં છાલા પડ્યા
ત્યાં સમયની ચાલ પણ વંકાતી ગઈ
આભમાં ઉડતો'તો વિશ્વાસે જે સમય
એની પાંખો વ્હેમની વિજ કાપી ગઈ
...દીપા સેવક.
Monday 28 September 2015
રાત હજુ કાચી હતી...
આંખોમાં થોડી સાંજ હજુ બાકી હતી
લઇ એક ચપટી રંગ વીતી વાતનો
રાતે ઉદાસી આંખમાં આંજી હતી
વાદળના વેષે ઉભુ અતિત જ્યાં આંગણે
ત્યાં વાયરાની વેલ કરમાતી હતી
ટહુકે અજંપો યાદના આંબા ઉપર
ને વેદનાની વાવણી થાતી હતી
આંખોમાં આગાહી હતી વરસાદની
પણ મેં બપોરને ભીતરે રાખી હતી
અંગાર જેવુ કૈક તો સળગતું હતું
કે ચાંદનીની આંખ હજુ રાતી હતી
ચારે તરફ અંધારના ઢગલા મફત
પણ રોશની રાશનથી વેચાતી હતી
'દીપા'ને અજવાળા સદે એવુ બને
પણ સૂર્ય સાથે હોડ આગિયાની હતી
(ગાગાલગા ગાગાલગા ગાગાલગા)
...દીપા સેવક.
Thursday 24 September 2015
કેટલાક સંબંધો ...
કેટલાક સંબંધો
...
અધૂરા
મહીને જન્મેલા બાળક જેવા હોય છે..
ખુબ કાળજીથી ઉછેરવાના પ્રયત્ન છતાં..
અધવચ્ચે દમ તોડી દે છે...
અને છોડી જાય છે અખંડ શૂન્યતા..
અગમ્ય અનંત ખાલીપો..
એ અધૂરપની પીડા એવી હોય છે કે...
જે કહેવાતી પણ નથી ને સહેવાતી પણ નથી...
ખુબ કાળજીથી ઉછેરવાના પ્રયત્ન છતાં..
અધવચ્ચે દમ તોડી દે છે...
અને છોડી જાય છે અખંડ શૂન્યતા..
અગમ્ય અનંત ખાલીપો..
એ અધૂરપની પીડા એવી હોય છે કે...
જે કહેવાતી પણ નથી ને સહેવાતી પણ નથી...
...દીપા
સેવક.
પ્રયાસ...
સમજી શક્યો ના તું મને ક્યાં એની કો' ફરિયાદ છે
વંકાયલા આ હોઠ તો અશ્રુ રોકવાનો જ પ્રયાસ છે
મળતો નથી આરામ તોયે જે દવાના નામ પર
વેચાય છે તારા શહેરમાં નામ એનું વિશ્વાસ છે
છે બરફનું પંખી આ જીદ્દી ઝંખનાની જાત પણ
એને નથી કઇ વીજળીની બીક, ભીની પાંખ છે
થીજેલ લાગે લાગણી પણ શ્વાસ હાંફે છે હજુ
આ આંસુ તો આંખે કિધેલો દર્દનો અનુવાદ છે
"દીપા"ને એકલતાના ઉપદ્રવનો જરીયે ડર નથી
કે શુન્યતાના શ્હેરમાં એનો તો નોખો નિવાસ છે
(ગાગાલગા ગાગાલગા ગાગાલગા ગાગાલગા)
...દીપા સેવક.
વંકાયલા આ હોઠ તો અશ્રુ રોકવાનો જ પ્રયાસ છે
મળતો નથી આરામ તોયે જે દવાના નામ પર
વેચાય છે તારા શહેરમાં નામ એનું વિશ્વાસ છે
છે બરફનું પંખી આ જીદ્દી ઝંખનાની જાત પણ
એને નથી કઇ વીજળીની બીક, ભીની પાંખ છે
થીજેલ લાગે લાગણી પણ શ્વાસ હાંફે છે હજુ
આ આંસુ તો આંખે કિધેલો દર્દનો અનુવાદ છે
"દીપા"ને એકલતાના ઉપદ્રવનો જરીયે ડર નથી
કે શુન્યતાના શ્હેરમાં એનો તો નોખો નિવાસ છે
(ગાગાલગા ગાગાલગા ગાગાલગા ગાગાલગા)
...દીપા સેવક.
Monday 21 September 2015
ख़ामोशी...
तुमने सुनी ना वो बाते जो आँखे कहेती रही
जो ना कहे सके तुमसे, दिलमे चुभती रही
फिसलती रही रात सन्नाटे की चादर ओढ़े
बेखबर तू,और हया लब मेरे भी सीलती रही
यादो के समंदर शोले ख्वाबो के उगलते रहे
बरसाती मौसममे सांसे बूंदों से जलती
रही
बेखयाली के दामनसे आंधी-ए-जजबात उठे
जिसमे डूबकर सांसे शबभर जिंद ढूंढती
रही
करती गुस्ताखी तेरे शहेर से गुजरी जो हवा
चूमकर मेरे गालो को तेरी खुश्बू बहेती
रही
'दीपा' के होठो पर हरदम है तेरे ही अफसाने
जिसकी आवाज सिर्फ खामोशी सुनती रही
....दीपा सेवक
Friday 18 September 2015
ઝાંઝવાયે તરસે છે...
આંખમાં ઉતરીને મારી ઝાંઝવાયે તરસે છે.
છે નદીનો વારસો પણ રણની રેતી સરજે છે.
ખળભળાવે છેક ભીતર, વહે વારિ સપનાના,
કેમ જાણે માછલી જળના સ્પર્શથી ફફડે છે.
મેઘધનુનું મ્હોરુ પ્હેરી લે ઉદાસી મુજ આંખમાં,
આભની આંખોમાં જ્યાં વાદળની વેલો વિસ્તરે છે.
રણ સરીખો વિસ્તરતો આ શૂન્યતાનો પડછાયો,
ચોતરફ ખરતો જે ખાલીપો ખનનખન ખખડે છે.
તપ્ત સાંજે અઠંગ એકલતાની ઘેરી આડાશે,
એકદમ બેબાકળો થઇ દિલને સન્નાટો વળગે છે.
જ્યાં જરા લાગે કે ભૂલાઈ ગયો છે તું બિલકુલ,
ત્યાં જ તારી યાદમાં 'દીપા'નું ટેરવું સળગે છે.
(ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગાગા ગાગાગા)
...દીપા સેવક.
છે નદીનો વારસો પણ રણની રેતી સરજે છે.
ખળભળાવે છેક ભીતર, વહે વારિ સપનાના,
કેમ જાણે માછલી જળના સ્પર્શથી ફફડે છે.
મેઘધનુનું મ્હોરુ પ્હેરી લે ઉદાસી મુજ આંખમાં,
આભની આંખોમાં જ્યાં વાદળની વેલો વિસ્તરે છે.
રણ સરીખો વિસ્તરતો આ શૂન્યતાનો પડછાયો,
ચોતરફ ખરતો જે ખાલીપો ખનનખન ખખડે છે.
તપ્ત સાંજે અઠંગ એકલતાની ઘેરી આડાશે,
એકદમ બેબાકળો થઇ દિલને સન્નાટો વળગે છે.
જ્યાં જરા લાગે કે ભૂલાઈ ગયો છે તું બિલકુલ,
ત્યાં જ તારી યાદમાં 'દીપા'નું ટેરવું સળગે છે.
(ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગાગા ગાગાગા)
...દીપા સેવક.
Tuesday 15 September 2015
ઝાંઝવું પૂજાય છે...
ના ઝરણ પણ ઝાંઝવું પૂજાય છે
રાત ગુજરે કલ્પનાની કેદમાં
ને સવારો કેફથી અંજાય છે
હો હકીકત હાથ જોડીને ઉભી
તોય પગલા સ્વપ્નના પોંખાય છે
તરફડે છે કોણ આ પાંપણ વચ્ચે
ચીસ જેની ભીતરે પડઘાય છે
બંધ આંખે પાંખ ફફડાવે અને
સ્વપ્ન ખુલ્લી આંખમાં મુંઝાય છે
ભાર "દીપા" લાગતો ના ટેરવે
દર્દ જ્યા ગઝલો થકી ઠલવાય છે
(ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા)
...દીપા સેવક.
Thursday 3 September 2015
સ્પર્શ..
તું જાય તે પહેલા..
તારા છેલ્લા સ્પર્શને
ટેરવેથી ટપકાવી..
કાગળમાં સંઘરી લીધો હતો..
મેં કવિતા રૂપે ..
હવે..
તારા વગર જયારે..
ખાલીપણું ખખડે છે ત્યારે
તને આંખોથી સ્પર્શી લઉં છું..
તને પૂછ્યા વગર..
...દીપા સેવક
તારા છેલ્લા સ્પર્શને
ટેરવેથી ટપકાવી..
કાગળમાં સંઘરી લીધો હતો..
મેં કવિતા રૂપે ..
હવે..
તારા વગર જયારે..
ખાલીપણું ખખડે છે ત્યારે
તને આંખોથી સ્પર્શી લઉં છું..
તને પૂછ્યા વગર..
...દીપા સેવક
પ્રતિબિંબ...
મારામાં મારું મળવુ છે બહુ અઘરુ..
કે શોધુ મનેને તું જ મળે તો શું કરુ?
વિસ્તરવાની એષણામાં સતત બળું,
પણ પ્રતિબિંબ છું કે' શી રીતે પાંગરું?
પડુ પાણીમાં તોયે સ્હેજે પલળું નહિ,
બસ ભીંજ્યાંની ભ્રમણામાં રાચ્યા કરુ..
સાચું ખોટું મો પર કહીને ચુપ રે'વુ,
માની લે આવુ તપ કરવુ છે આકરુ..
લંબાવું હાથ પણ હાથ કઇ આવે નહિ,
પછી ઓછપની આંખે ભીનુ અવતરુ.
સ્વીકાર્યુ તું અસ્તિત્વ, તું જ આંખ છે,
જેના થકી મારી દુનિયા હું દેખ્યા કરુ..
...દીપા સેવક.
કે શોધુ મનેને તું જ મળે તો શું કરુ?
વિસ્તરવાની એષણામાં સતત બળું,
પણ પ્રતિબિંબ છું કે' શી રીતે પાંગરું?
પડુ પાણીમાં તોયે સ્હેજે પલળું નહિ,
બસ ભીંજ્યાંની ભ્રમણામાં રાચ્યા કરુ..
સાચું ખોટું મો પર કહીને ચુપ રે'વુ,
માની લે આવુ તપ કરવુ છે આકરુ..
લંબાવું હાથ પણ હાથ કઇ આવે નહિ,
પછી ઓછપની આંખે ભીનુ અવતરુ.
સ્વીકાર્યુ તું અસ્તિત્વ, તું જ આંખ છે,
જેના થકી મારી દુનિયા હું દેખ્યા કરુ..
...દીપા સેવક.
Wednesday 2 September 2015
પિંજરનું પંખી ...
ભૂલનારને
ક્યાં ભરમમાં જીવવાનું હોય છે..
ભીના હો
ભાવ ભલે પણ કોરી આંખ લઇ,
ધગધગતા
રણની જેમ તપવાનું હોય છે..
અહેસાસના
અસ્થિઓ
અંતરમાં વહાવી,
મનમાંને
મનમાં રોજ મરવાનું હોય છે..
ભીતરના ભેજને
છાતી સરસો સાચવી,
દુકાળના
દેશે એને ઝઝુમવાનું હોય છે..
પિંજરના
પંખીને
પાંખો હોય તોય શું,
આભ તો
આંખથી જ આંબવાનું હોય છે..
...દીપા સેવક.
Monday 31 August 2015
અગરબત્તીનું અજવાળુ ...
તારા પગરવને પંપાળી શકું..
આથમતા સુરજની સોડમાં..
એક અટકળનું અસ્તિત્વ નીખારી શકું..
આ એકલતાના ઝંઝાવાતને..
તારા સંગાથના સપનાથી ખાળી શકું..
આંખ બંધ કરીને ફેલાતુ અંધારુ ટાળી શકું..
આંખ બંધ કરીને ફેલાતુ અંધારુ ટાળી શકું..
અરે..ધારવા માટે તો..
તારી યાદને..પૂનમની ચાંદની ધારી શકું..
પણ એવું છે તો નહિ..
એટલે સ્વીકારી રહી છું હવે કે...
એમ કઇ આ જિંદગી જીવાતી નથી..
એટલે સ્વીકારી રહી છું હવે કે...
એમ કઇ આ જિંદગી જીવાતી નથી..
હા..અગરબત્તીના અજવાળે સોય પરોવાતી નથી.
...દીપા સેવક.
...દીપા સેવક.
Wednesday 19 August 2015
દાઝ્યા પછીનો કેફ...
આ હવામાં ભરઉનાળે આટલો જે ભેજ છે
કોઈ વિરહી આંખના વરસાદની એ દેન છે
વેદનાના વાદળો ઉમટ્યા છે ઘાયલ મનમહી
આ અચાનક ત્રાટકી છે વીજ કારણ એજ છે
મ્હેકતી માટી અડે ને શ્વાસને ખાલી ચડે
યાદનો છાંયો પડે ત્યાં આગ તો લાગે જ છે
સેહરાના રણ સમો ભીતરનો ખાલીપો વધ્યો
તોય કોરી આંખમાં લીલોતરી એની એજ છે
કરુ સદીઓથી ખુલ્લી આંખે હું ઉંઘની આરતી
આ સપનના સ્પર્શથી દાઝ્યા પછીનો કેફ છે
(ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા)
...દીપા સેવક.
કોઈ વિરહી આંખના વરસાદની એ દેન છે
વેદનાના વાદળો ઉમટ્યા છે ઘાયલ મનમહી
આ અચાનક ત્રાટકી છે વીજ કારણ એજ છે
મ્હેકતી માટી અડે ને શ્વાસને ખાલી ચડે
યાદનો છાંયો પડે ત્યાં આગ તો લાગે જ છે
સેહરાના રણ સમો ભીતરનો ખાલીપો વધ્યો
તોય કોરી આંખમાં લીલોતરી એની એજ છે
કરુ સદીઓથી ખુલ્લી આંખે હું ઉંઘની આરતી
આ સપનના સ્પર્શથી દાઝ્યા પછીનો કેફ છે
(ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા)
...દીપા સેવક.
Thursday 13 August 2015
હવે મારે ...
સમય સાથે નથી લડવું હવે મારે
છે પથ્થરના શહેરમાં કાચની મેડી
તિરાડોથી નથી ડરવું હવે મારે
ઉભી છું ઊમંગોની તપ્ત અટારીએ
ખરીદી આગ નીતરવું હવે મારે
પ્રકાશની આંગળી ઝાલી ગબડતી જે
એ સાંજની જેમ ઝળહળવું હવે મારે
હા છે, મારામાં તારાપણું છલોછલ છે
છતાં ખાલીપણું જીરવવું હવે મારે
છે રેતીની નદી ને કાચની હોડી
તો પણ ભવ પાર ઊતરવું હવે મારે
(લગાગાગા લગાગાગા લગાગાગા)
...દીપા સેવક.
Wednesday 5 August 2015
ચાહતનો અહેસાસ...
પાસે નથી જે એની જ સાથે રહુ છું
એથી તો ચાહતનો અહેસાસ કરુ છું
આંખોથીય અડવુ શક્ય નથી જેને
એને અહેસાસની આંખોથી અડું છું
ઉજાગરાની આંખોમાં આશકી આંજી
પાંપણના પાલવમાં સપના ભરુ છું
ભીતરને યાદોથી તરબતર રાખી
તપતા વિરહ પર વરસ્યા કરુ છું
તરસ્યુ હરણ ઝાંઝવાને જેમ ચાહે
બસ એમ જિંદગીને ચાહ્યા કરુ છું
...દીપા સેવક.
એથી તો ચાહતનો અહેસાસ કરુ છું
આંખોથીય અડવુ શક્ય નથી જેને
એને અહેસાસની આંખોથી અડું છું
ઉજાગરાની આંખોમાં આશકી આંજી
પાંપણના પાલવમાં સપના ભરુ છું
ભીતરને યાદોથી તરબતર રાખી
તપતા વિરહ પર વરસ્યા કરુ છું
તરસ્યુ હરણ ઝાંઝવાને જેમ ચાહે
બસ એમ જિંદગીને ચાહ્યા કરુ છું
...દીપા સેવક.
Tuesday 4 August 2015
યાદોનુ જાગરણ...
સપનામાંએ એનુ આવવુ જો સપનુ થઇ ગયુ હવે.
આ યાદોનુ જાગરણ રોજેરોજનું થઇ ગયુ હવે.
છે આંખો અજવાસનું સરનામુ સદીઓથી છતાં,
અંધારુ પણ સાથ રે'તા પોતાનું થઇ ગયુ હવે.
રાતની પેલે પાર છે ઝરણા ઉજળી આશના,
પણ ત્યાં સુધી પ્હોચવું કેટલુ અઘરુ થઇ ગયુ હવે.
ખુલ્લું છે આકાશને પિંજર જેવુ પણ કઇ નથી,
પણ આ મન પાંખો વિનાનું પારેવુ થઇ ગયુ હવે.
ઈચ્છાના આગોતરા જામીને છૂટ્યા અરમાન પણ,
આ આખુએ જગ જમાદારના જેવુ થઇ ગયુ હવે.
સ્મરણ લણતો સમય ને કરતો સઘળી કારીગરી,
ઝાકળભીનુ ઝાંઝવું ખળખળ ઝરણું થઇ ગયુ હવે.
આછા અજવાળે જો ઝળહળ આખો ઓરડો,
"દીપા"નું દિલ કાયમી તમ સરનામુ થઇ ગયુ હવે.
(ગાગાગાગા ગાલગાગા ગાગાગાગા ગાલગા)
...દીપા સેવક.
આ યાદોનુ જાગરણ રોજેરોજનું થઇ ગયુ હવે.
છે આંખો અજવાસનું સરનામુ સદીઓથી છતાં,
અંધારુ પણ સાથ રે'તા પોતાનું થઇ ગયુ હવે.
રાતની પેલે પાર છે ઝરણા ઉજળી આશના,
પણ ત્યાં સુધી પ્હોચવું કેટલુ અઘરુ થઇ ગયુ હવે.
ખુલ્લું છે આકાશને પિંજર જેવુ પણ કઇ નથી,
પણ આ મન પાંખો વિનાનું પારેવુ થઇ ગયુ હવે.
ઈચ્છાના આગોતરા જામીને છૂટ્યા અરમાન પણ,
આ આખુએ જગ જમાદારના જેવુ થઇ ગયુ હવે.
સ્મરણ લણતો સમય ને કરતો સઘળી કારીગરી,
ઝાકળભીનુ ઝાંઝવું ખળખળ ઝરણું થઇ ગયુ હવે.
આછા અજવાળે જો ઝળહળ આખો ઓરડો,
"દીપા"નું દિલ કાયમી તમ સરનામુ થઇ ગયુ હવે.
(ગાગાગાગા ગાલગાગા ગાગાગાગા ગાલગા)
...દીપા સેવક.
Wednesday 29 July 2015
છે કવિતાના કણકણમાં તું ...
આકાશે વાદળ ઘેરાયને વિચારોના વૃંદાવનમાં તું..
અહેસાસની આંખો છલકેને વરસે નીલગગનથી તું..
વીજળી જેમ ચમકે ખાલીપો શૂન્યતાની આંખમાં,
ને માટીની મહેક બની એકલતાના અખોવનમાં તું..
યાદોની મોસમ મહેકેને રાતરાણીને આવે શરમ,
મોરલો ટહુકે આંગણમાં ને ગહેકે મનચમનમાં તું..
વિરહની વાતો કરીને દિલ નથી વિચલિત થાતુ,
કે આંસુ વહેશે આંખોથી તો રેલાશે અશ્રુવનમાં તું..
અંધારાની આંખો ચુએ જોઈ અમાસનું અજવાળુ,
કાયમ લાગે પુનમ જેવુ જ્યારથી છે જીવનમાં તું ..
તારી પ્રીત જ લખાવે "દીપા"ને ટેરવે ટકોરા દઇ,
એથી જ જીવંત લાગે કે છે કવિતાના કણકણમાં તું..
...દીપા સેવક.
અહેસાસની આંખો છલકેને વરસે નીલગગનથી તું..
વીજળી જેમ ચમકે ખાલીપો શૂન્યતાની આંખમાં,
ને માટીની મહેક બની એકલતાના અખોવનમાં તું..
યાદોની મોસમ મહેકેને રાતરાણીને આવે શરમ,
મોરલો ટહુકે આંગણમાં ને ગહેકે મનચમનમાં તું..
વિરહની વાતો કરીને દિલ નથી વિચલિત થાતુ,
કે આંસુ વહેશે આંખોથી તો રેલાશે અશ્રુવનમાં તું..
અંધારાની આંખો ચુએ જોઈ અમાસનું અજવાળુ,
કાયમ લાગે પુનમ જેવુ જ્યારથી છે જીવનમાં તું ..
તારી પ્રીત જ લખાવે "દીપા"ને ટેરવે ટકોરા દઇ,
એથી જ જીવંત લાગે કે છે કવિતાના કણકણમાં તું..
...દીપા સેવક.
Monday 27 July 2015
આ વરસાદ..
આકાશે વાદળ ઘેરાય જરા ત્યાં ..
તારી યાદની ભીની સુગંધ..
રોમરોમ મહેકાવે છે ..
શ્વાસ ઉછાળતો સ્નેહનો રેશમી કીડો..
કોશેટામાંથી બહાર આવે છે..
આ પવનની લહેર જયારે...
તારો ઉષ્માભર્યો સ્પર્શ લહેરાવે છે .
ત્યારે છાતીની બખોલમાં..
કેટલાય પતંગીયા પાંખ ફફડાવે છે..
જેના ગલગલીયા આખા બદનમાં..
ઉતેજનાની આંધી ઉપજાવે છે
પછી...ઘેરાય બેહોશીના વાદળ..
ને અંતરમાં ઉઠે પ્રણયભીનો સાદ
ભીતર ગમતો ગરજાટ..
ને સંવેદનોનો સળવળાટ
સપનાનો સોનેરી સંગાથ..ને આ વરસાદ..
જો લથબથ વ્હાલ વરસાવે છે ..
બહાર ભીતરથી તરબતર એવી મને .
હવે ..દશે દિશામાં
તું..તું અને બસ તું જ ..નજર આવે છે...
હવે તો આવ સજન.. શાને તરસાવે છે..J
...દીપા
સેવક.
Thursday 23 July 2015
આઝાદીનું પિંજર...
હૈયા સાથે જો હોઠ પણ તરડાય છે.
ખુદની ફરિયાદો ખુદ કરીને શું કરું?
ફરિયાદોથી ક્યા કોઇ ઘા રૂઝાય છે.
શબ્દો કરતા મોટી છે ગર્જના મૌનની,
ભીતરના તાળા સૌ ઉઘડી જાય છે.
વિરહના વાદળ, વેદનાની વીજળી,
આ ઈચ્છાના વરસાદથી જીવ જાય છે.
આંખે લીલો દુકાળ તોયે દિલમાં રણ,
સપનાના સાતે સુર્ય ડૂબી જાય છે.
કાંટા ભોકાતા ટેરવે દિલ ખોલતા,
કાગળ ચિત્રે ક્યાં કવિતાઓ થાય છે.
જો આઝાદીના પિંજરે પૂરીને જાતને,
પારેવુ પોતાની જ પાંખે પીંખાય છે.
"દીપા" બોલ્યા કરવુ સતત જરુરી નથી,
સંબંધો શબ્દો વગર પણ સચવાય છે.
...દીપા સેવક.
Thursday 16 July 2015
મૌનના તાળા...
ચાહુ તો પણ હોઠ જોને ખુલતા નથી
મૌનના તાળા અઠંગ.. તુટતા નથી
છે સતત બોલ્યા પછીનો સુનકાર આ
શૂન્યતાના શ્વાસ એથી ફૂલતા નથી
પ્રીત પિયુની પામવા દિલ બેચેન છે
પણ અબોલા શબ્દ સાથે છૂટતા નથી
ઉપરવાસે આંખના તો આવ્યું છે પૂર
વ્હાણ સપનાના છતાંયે ડુબતા નથી
યાદના વરસાદથી ભીતર ભર્યું રહ્યુ
એથી તો તડ છતા તળ ખુટતા નથી
ના નથી દર્પણ કે પડછાયો પણ નથી
પ્રીત છે "દીપા"ની પૂજા, મૂર્ખતા નથી
(ગાલગાગા ગાલગાગા ગાગાલગા)
....દીપા સેવક.
મૌનના તાળા અઠંગ.. તુટતા નથી
છે સતત બોલ્યા પછીનો સુનકાર આ
શૂન્યતાના શ્વાસ એથી ફૂલતા નથી
પ્રીત પિયુની પામવા દિલ બેચેન છે
પણ અબોલા શબ્દ સાથે છૂટતા નથી
ઉપરવાસે આંખના તો આવ્યું છે પૂર
વ્હાણ સપનાના છતાંયે ડુબતા નથી
યાદના વરસાદથી ભીતર ભર્યું રહ્યુ
એથી તો તડ છતા તળ ખુટતા નથી
ના નથી દર્પણ કે પડછાયો પણ નથી
પ્રીત છે "દીપા"ની પૂજા, મૂર્ખતા નથી
(ગાલગાગા ગાલગાગા ગાગાલગા)
....દીપા સેવક.
Thursday 9 July 2015
સ્મરણનો શોર...
ટહુકા કરે મન જ્યાં પડે છે પડઘા યાદના
તારા સ્મરણનો શોર છે સોનેરી સાંજમાં
દર્પણનો આભાસી એ તડકો, આંજે આંખને
ભીતર સુધી ઉજાશના જો ઉધડે છે બારણા
ભીનાભુરા સપનાનો પથરાઈ ગ્યો ફાલ જ્યાં
ઇન્દ્રધનુષ ત્યાં મ્હોરી ઉઠ્યા છે મારી આંખમાં
આછી ના ઓછી થઇ જરાએ વરસો બાદ પણ
ધડકે તું દિલમાં ત્યાં સુગંધ આવે છે શ્વાસમાં
ઊગી છે રોમેરોમ મુજ કુંપળો આવેગની
યાદોના પડછાયે જો મ્હેકી મોસમ વ્હાલમાં
રમમાણ છે "દીપા" સ્મરણ સાથે સંભોગમાં
તરબતર છે એની પળેપળ પ્રીતના અહેસાસમાં
....દીપા સેવક.
તારા સ્મરણનો શોર છે સોનેરી સાંજમાં
દર્પણનો આભાસી એ તડકો, આંજે આંખને
ભીતર સુધી ઉજાશના જો ઉધડે છે બારણા
ભીનાભુરા સપનાનો પથરાઈ ગ્યો ફાલ જ્યાં
ઇન્દ્રધનુષ ત્યાં મ્હોરી ઉઠ્યા છે મારી આંખમાં
આછી ના ઓછી થઇ જરાએ વરસો બાદ પણ
ધડકે તું દિલમાં ત્યાં સુગંધ આવે છે શ્વાસમાં
ઊગી છે રોમેરોમ મુજ કુંપળો આવેગની
યાદોના પડછાયે જો મ્હેકી મોસમ વ્હાલમાં
રમમાણ છે "દીપા" સ્મરણ સાથે સંભોગમાં
તરબતર છે એની પળેપળ પ્રીતના અહેસાસમાં
....દીપા સેવક.
Monday 6 July 2015
मुहोब्बत के अफसाने...
रोज दिल को मनाने के नए बहाने नहीं ढूंढे जाते
एहसास की आँखोंसे बरसते आंसू नहीं देखे जाते
जानते है मुह फेर हकीकतसे ख्वाब नही पुरे होते
वक्त जो तोड़े उन ख्वाबो के टुकडे नहीं जोड़े जाते
वक्त की शाख से गिरे कुछ पत्ते आंखोमें सिमटे
चुभन है फिरभी उन्हें पलकों से नहीं ज़टके जाते
चाहत है तुजसे जुड़े रहेने की या जिद ये दिल की
चाहकर भी तेरे दिये दर्द से रिश्ते नहीं तोड़े जाते
थकी है निगाहे पर दिल के होसले है बुलंद "दीपा"
मायूसी से मुहोब्बत के अफसाने नहीं लिखे जाते
...दीपा सेवक.
एहसास की आँखोंसे बरसते आंसू नहीं देखे जाते
जानते है मुह फेर हकीकतसे ख्वाब नही पुरे होते
वक्त जो तोड़े उन ख्वाबो के टुकडे नहीं जोड़े जाते
वक्त की शाख से गिरे कुछ पत्ते आंखोमें सिमटे
चुभन है फिरभी उन्हें पलकों से नहीं ज़टके जाते
चाहत है तुजसे जुड़े रहेने की या जिद ये दिल की
चाहकर भी तेरे दिये दर्द से रिश्ते नहीं तोड़े जाते
थकी है निगाहे पर दिल के होसले है बुलंद "दीपा"
मायूसी से मुहोब्बत के अफसाने नहीं लिखे जाते
...दीपा सेवक.
Subscribe to:
Posts (Atom)