नजर का नूर...

बन के सपना तू आँखोमें घुलता जा रहा है
इस तरह तू नजर का नूर बनता जा रहा है

जो तन्हाईया मुझे डसती रहेती थी अबतक 
उन्ही से आजकल रिश्ता पनपता जा रहा है

जब शाम की देहलीज पर रात देती दस्तक
चाँद से पहेले तू मुझमें खीलता जा रहा है  

उतर गया चहेरा चाँद का चौदवी की रातमे
की मेरी रातोमे रोशनी तू भरता जा रहा है 

चमक रहा है चहेरा मेरा आईने की तराह
की तू रूह की गहेराईमें उतरता जा रहा है

घुलती रही सांसोमे तेरे खयालो की खुशबु 
देख मेरी नसनसमें तू छलकता जा रहा है

जन्नत सा लगता है जहां तेरे तस्सवुरमें
"दीपा"के जहां का तू खुदा बनता जा रहा है  
...दीपा सेवक. 

આંખોની આરપાર...

જ્યારે ભીતર અંધારનું આક્રમણ થાય છે
આશાના આગિયાથીય આંખો અંજાય છે

આંખોની આરપાર મેં શૂન્યતાને સાચવી
તોય સપનાની શક્યતા ત્યાં પડઘાય છે

ઓઢી અંધારુ સુઈ જાય જે રાતે ચાંદની
એ રાતે પારિજાતની કળીઓ મૂંઝાય છે

રોઈ રોઈ સુજી જાય મારી વેદનાની આંખ
ત્યારે તો તારી સંવેદના થોડી છલકાય છે

શબ્દો ગુંજી ગુંજી મારા મૌન થાય જયારે
તારા શહેરમાં ત્યારે પડઘા સંભળાય છે  

મૌનની મોરલીના સુર રેલાવતી આંખમાં 
આંસુના સથવારે સહુ સંબંધો સચવાય છે 
...દીપા સેવક.


 

देख तेरे ना होने से...

देख तेरे ना होने से और कुछ तो नहीं होता
सांसे चलती रहेती है बस महेसुस नहीं होता

यु तो करार दिल को देते है हसीं खयाल तेरे 
पर जाने क्यु रूह-ए-सुकुन हासिल नहीं होता

गीनकर तारे गुजार लेते शब-ए-फुर्कत मगर 
बर्क गिराते चाँद से उलजना आसा नहीं होता

आश की सुबह से इंतजार की शाम होने तक
पथरा जाती है आँखे इम्तेहा ख़त्म नहीं होता

वक्त की हथेली से फिसलती जाती रेत जैसे
उम्र कटती है, और कुछ भी जिंदा नहीं होता

...दीपा सेवक.

અટકળ...

તારા આવવાની અટકળ થાય ત્યાં 

આંખોમાં ઇંતજાર ભડકે છે..
ચારે બાજુ ચોમાસુ તોયે
ભીતર મારું સળગે છે
હવે બચવુ કેવી રીતે આ આગથી કે...
મનમાં મોમ જેવી મોસમ છે ને
તું દીવાસળી જેમ અડકે છે...

  ....દીપા સેવક.

સંસ્મરણ...

વાત જેની ટેરવા કરતા ડરે છે
ભેદ મારી ડાયરી એ સાચવે છે

એક સુકા ફૂલની બે પાંદડીમાં 
કેટલાયે સંસ્મરણ સુતા મળે છે 

શબ્દ સાથે સાચવી જે લાગણી મેં
કલમ લેતા હાથમાં ખળખળ વહે છે

ઉપરથી લાગે સુકી જે શબ્દસરિતા
મૌનની ભીતર એ હજુયે સળવળે છે

આંખ નાખી આંખમાં જુએ જરા કો'
કેટલું ભીતરને ભીતર ખળભળે છે

જ્યાં સુણે સંવેદના ને સ્પર્શ બોલે 
ત્યાં બધી કારીગરી ઓછી પડે છે

શૂન્યતાની ભીત મન ફરતે ચણી પણ
ઉખડતા બસ એક પડ ટપટપ ખરે છે
...દીપા સેવક.

સાદનું જંગલ...

એક પાનું યાદનું જ્યાં ફરફરે છે
ત્યાં તો ભીતર સાદનું જંગલ ઉગે છે

અમથુ ઝાકળ જેવુ ફુલ પર કોક ચમકે
રોશનીથી આખુ ઉપવન ઝળહળે છે

સાંજની સુરખીને જો આંખોમાં આંજી
ચાંદની પણ રાતનો પાલવ ભરે છે

વાય ધીમો વાયરો શ્વાસમાં વસંતી
ને ઉદાસી પાનખર સમ થરથરે છે

આંખમાં બેચાર અટકેલી એ ક્ષણોનું
તેજ આખુ આયખુ રોશન કરે છે
...દીપા સેવક.

कोशिश...

तुजे ना चाहने की कोशिशमें चाहते बढ़ती रही
दूर जाने की ख्वाहिशे कुरबतोमें पिघलती रही

तू जो खयालो में भी लहेराया तो असर ये हुआ
तुमने छुआ भी नहीं और ये सांसे महेकती रही

एहसास की आंच से पिघलता रहा दिल-ए-नादा  
आँखों से गिरती रही शबनम, आहे जलती रही

खुली आँखोंसे ऐसे उठता रहा हसरतो का धुआ  
जैसे चकोरने आह भरी और चांदनी गलती रही

तुजे अपना कहेने की ख्वाहिशने जलाया इतना
के हो गये खाख फिर भी मुहोब्बत मचलती रही

बेसबब बेखयाल से तेरी ही और बढ़ते रहे हम
हाथ कुछ लगा नहीं फिर भी हथेली भरती रही
....दीपा सेवक.