क्यों एसा लगे है के तुम्हे पाया नहीं तो खोया भी नहीं
आँखोंमें समंदर डूब गया और एक कतरा भी तडपा नही
भीतर खुख गई नदिया फिर भी आँखे पानी से भरी रही
जलते रहे ख्वाबो के नगर पर यादो का कारवा रुका नहीं
रेगिस्तानी बादल की तराह हम भी बरसते रहे तुम पर
सहेरा की तराह तू भी निकला तेरा दामन भी भीगा नहीं
कितने गुनाह करने के बाद भी मासूम ही रही वो आँखे
जब तुम ही आँख चुराने लगे हमे वक्त से भी गिला नही
बिना थके एक परिंदा उड़ता रहा अपना पिंजरा साथ लिए
कोशिश तो की उसने छूने की, आसमा भले ही मिला नहीं
जब तक दौड़े हसरतो के पीछे "दीपा"के कदम गुमराह रहे
रहेनुमा तेरी यादो को बनाया फिर दिल कभी भटका नहीं
...दीपा सेवक.
Tuesday 22 December 2015
આશનો ઉજાશ...
આંખમાં બરફ જેવું છવાયું છે
એક સપનું એથી ઠુંઠવાયું છે
છો નથી થીજી હજુ સંવેદના
પણ અસ્તિત્વ આંસુનું જોખમાયું છે
યાદ દેતી રહે ડંખ રાતભર
એટલે દર્દ દિલનું બેવડાયુ છે
ભીતરે છે ઉનાળો શિશિર નયન
પાંપણે ઘોર ચોમાસુ છાયુ છે
છે સુજેલા નયન બંધ હજુ જો કે
તાજુ તાજુ હ્રદય નંદવાયું છે
દર્દ છે કાતિલ છતાય વ્હાલુ ઘણુ
છોને સુખચૈન સૌ છીનવાયું છે
લાગણીઓ સૌ ઓશિકે હાંફતી
ચૈન ખીટીએ સાદની ટિંગાયુ છે
આગિયા સમ છે આશનો ઉજાશ પણ
થોડુ "દીપા" ઉજળુ તો થવાયુ છે
...દીપા સેવક.
એક સપનું એથી ઠુંઠવાયું છે
છો નથી થીજી હજુ સંવેદના
પણ અસ્તિત્વ આંસુનું જોખમાયું છે
યાદ દેતી રહે ડંખ રાતભર
એટલે દર્દ દિલનું બેવડાયુ છે
ભીતરે છે ઉનાળો શિશિર નયન
પાંપણે ઘોર ચોમાસુ છાયુ છે
છે સુજેલા નયન બંધ હજુ જો કે
તાજુ તાજુ હ્રદય નંદવાયું છે
દર્દ છે કાતિલ છતાય વ્હાલુ ઘણુ
છોને સુખચૈન સૌ છીનવાયું છે
લાગણીઓ સૌ ઓશિકે હાંફતી
ચૈન ખીટીએ સાદની ટિંગાયુ છે
આગિયા સમ છે આશનો ઉજાશ પણ
થોડુ "દીપા" ઉજળુ તો થવાયુ છે
...દીપા સેવક.
Thursday 17 December 2015
આંખો ગાયે મલ્હાર ને...
આંખો ગાયે મલ્હારને દિલ દીપક છેડે છે હજુ
તૂટી ગયું છે દર્પણ તોયે પ્રતિબિંબ પ્હેરે છે હજુ
આંખોમાં ઉપસી છે માખણ જેવી થોડી યાદો
વખત વલોણા વેળે દર્દની દુનિયા જેરે છે હજુ
આભાસી તડકો યાદનો ઓઢાડે હુંફની ચાદર
પણ ઠુઠવાતા ભાવો ભીતરને છંછેડે છે હજુ
સંવેદનના સોળ ઉઠે છે ખાલીપાની આંખમાં
ને કરવત સુની સાંજની ધડકન વ્હેરે છે હજુ
છોને તું થઇ ગ્યો વીતેલા વખતનો પડછાયો
મન મીણબતીથી થીજેલા થર ઉખેડે છે હજુ
તું ના તોયે તારો આભાસ થતો ચારે બાજુ
જે "દીપા"ના સરનામે આ સુખને તેડે છે હજુ
...દીપા સેવક.
તૂટી ગયું છે દર્પણ તોયે પ્રતિબિંબ પ્હેરે છે હજુ
આંખોમાં ઉપસી છે માખણ જેવી થોડી યાદો
વખત વલોણા વેળે દર્દની દુનિયા જેરે છે હજુ
આભાસી તડકો યાદનો ઓઢાડે હુંફની ચાદર
પણ ઠુઠવાતા ભાવો ભીતરને છંછેડે છે હજુ
સંવેદનના સોળ ઉઠે છે ખાલીપાની આંખમાં
ને કરવત સુની સાંજની ધડકન વ્હેરે છે હજુ
છોને તું થઇ ગ્યો વીતેલા વખતનો પડછાયો
મન મીણબતીથી થીજેલા થર ઉખેડે છે હજુ
તું ના તોયે તારો આભાસ થતો ચારે બાજુ
જે "દીપા"ના સરનામે આ સુખને તેડે છે હજુ
...દીપા સેવક.
Wednesday 9 December 2015
કાશ !!!
મારે આવવું જ છે તારા સુધી..
મારે "હું"નું પહેરણ ઉતારીને..
પહોચવું જ છે તારા સુધી..
પણ.. અટવાઉં છું ..
આંખોની આસપાસ ઉભરાતાં વંટોળમાં..
દશે દિશાઓમાંથી વાતા વાયરાના ડોળમાં..
વરસાદમાં પાણીના ખાબોચિયામાં
કાગળની હોડી ઉંધી પડી ગયા પછી..
બાળકના વલોપાતને તે જોયો છે ને..
બસ એમ જ હુંયે..
પણ હવે હું તો મોટી થઇ ગઈ છું..ને
સમજણની શેરીએ ફરતી થઇ ગઈ છું..ને
સમયની સોટીએ ઘડાઈ ગઈ છું..ને
એટલે ...
છતાં હજુએ થાય છે કે..
કાશ એવું થાત ..
મને આવડી જ ના હોત..
પાણી પહેલા પાળ બાંધવાની વાત...
...દીપા સેવક.
Tuesday 8 December 2015
યાદની છાલક...
તારી યાદની એક છાલકથી..
મારી આંખોના સફેદરણમાં..
વકર્યાં ઇચ્છાઓના અસંખ્ય બાવળ
પછી અચાનક ..
ફૂટી નીકળ્યા રાતા ઝરણા
ને લાગણીના છોડ પર..
લીલી લીલી કુંપળ
હવે રાતની નદી બે કાંઠે વહે છે
સવારના સોનેરી સપનાની શોધમાં...
...દીપા સેવક.
Subscribe to:
Posts (Atom)