પર્વતને પાણી પાણી કરુ, એ પ્રયાસ છે
ઉછળે નદી આંખોમાં, સાગર ભીતરે
તોયે સળગતા શ્વાસોનો ઉત્પાત છે
અરમાનના આસોપાલવ હું બાંધુ પણ
છે બારસાખ ઉંચી..ને ટૂંકા હાથ છે
તુટ્યો તરાપો પણ એ પાર ઉતારશે
હા આખરે તો એ કાસ્ટની જાત છે
આછી જ છે શક્યતા કે પામી શકુ તને
છે ઝાંઝવાની જાતનો, તોય ઉજાશ છે
આ ઓલવાતુ અંધારું કે'છે "દિપા"
કે રાખ ધીરજ, બસ ઢુંકડું જ પ્રભાત છે
...દીપા સેવક.
