પ્રીતની પરી...

જીંદગીએ એને માપવામાં ક્યાં કચાશ રાખી છે?
પણ પીડાઓની પીઠી ચોળી ત્યારથી
પ્રીતની પરીની રંગત નીખરવા લાગી છે..

સાંજે શૂન્યતાની શરણાઈ સાંભળી..
સંવેદના સિંદુર લગાવી 
આંગણે આશનો દીવો પ્રગટાવી 
સન્નાટાની સેજ સજાવી ઉભી..
 ત્યાં ..તો..
સપનાએ હકીકતના ખભા પર હાથ મૂકી પૂછ્યું 
આ ભરમના દીવામાં હજુ કેટલું તેલ બાકી છે?

અને હકીકત હસીને બોલી 
અરે પાગલ...
જુદાઈની બળબળતી બપોરનો તાપ ઠારવા તો.. 
યાદની આંખેથી ટપકેલ એક જ આંસુની ભીનાશ કાફી છે..
અને તારી પાસે તો આખું સરોવર છે..
બસ પછી તો શું..
"દીપા" હવે હસીને જીવવા લાગી છે...😊

દીપા સેવક...