તારી ઘાયલ લાગણીના
લોહીના ટશિયા મારી પથારીમાં ફૂટે છે
હૃદય મારું છલની કરે છે
એક સાથે ઉગતા આ અસંખ્ય કાંટા
રાત દિવસ મારા અંતરના ઉડાણ સુધી
ખુચે છે પણ
હૃદયની વેદના પર મહોરું ચડાવી
નફરતને તારી ઘરેણું બનાવી
નીતનવા સાજથી સજાવું છુ
આ લાશને
જેને લોકો જીવતી ગણે છે.
...દીપા સેવક.
...દીપા સેવક.
No comments:
Post a Comment