ડાળીની વેદના

                                       

જે આંખોએ સ્નેહની ગંગા સદા વહાવી છે

એજ આંખોને સદા વિના કારણ રડાવી છે

બે મીઠા વેણ તારા જેના હાસ્યનું કારણ બને

એજ વેણકટારી તે દિલની આરપાર હુલાવી છે

પર્ણ જો તૂટે તો ડાળીને દર્દ અસહ્ય થાય છે

પર્ણે તો છુટા પડી દુનિયા નવી વસાવી છે

દર્દ ભૂલીને ડાળી દુઆમાં પર્ણનું સુખ માંગતી

ડાળીએ તો હંમેશા મમતાની રીત નિભાવી છે

પર્ણ ડાળીની વેદના સમજે જયારે ખુદ ડાળી બને

એને જોવી ના પડે જે દુનિયા એને ડાળીને બતાવી છે...

BY Deepa Sevak.